Baku Azerbaijan of all places
Door: Mia
Blijf op de hoogte en volg Mia
15 Januari 2015 | Azerbeidjan, Bakoe
Dat is wat ik uit alle windstreken hoorde. Wat ga je daar nu doen!
Maar eerst ga ik jullie vanuit een zonnig Baku, Azerbaijan
Fijne Kerstdagen en een heel gezond en uitdagend 2015 wensen.
De hele wereld staat te schudden, maar hier staat een hele hoge kerstboom (hoger dan in Sydney en hoger dan in elk land, waar meer dan 90 % moslim is.
Op mijn vraag of ze ook Kerst vieren kreeg ik als antwoord:
wij vieren alles “we are a civilized country” ! en zo is het.
En na een paar dagen kwamen we er achter dat er wel 4 van die hele grote kerstbomen staan door de stad.
Baku is een booming city!
Inmiddels zijn de kerstdagen allang weer voorbij, de temperatuur ook gedaald en zijn we al redelijk ingeburgerd in Baku
Zoals blijkbaar vaak bij vertrek heb ik iets bij de incheckbalie op Schiphol.
Het begon met een extra koffer, die ik netjes geboekt en betaald had via internet. Die stond slechts tot Wenen geboekt. Na veel heen en weer getelefoneer van de dame achter de balie bleek alles in orde. Alsof ze haar gelijk toch ergens moest halen werd mijn visum goed bekeken en dat loopt af op 7 januari, terwijl mijn terugticket op 23 januari staat. Iets wat heel normaal is. Tja, dan kon ik niet mee. Dat risico ging ze niet lopen. Ook dit kwam goed na heel veel heen en weer geklets met collega’s en haar meerderen. Ik had wel de volle twee uur nodig om in te checken. Wat een gedoe. Dan nog maar te zwijgen over mijn handbagage, die werd gewogen en wel veel te zwaar was en daar had ze gelijk in . Ik moest alles over gaan hevelen, maar ja, de koffers waren ook aan het gewicht. Ik heb een gedeelte in een dunne boodschappentas gedaan, (die ik altijd in mijn handtas bij me heb) en even ter bewaring aan een andere passagier gegeven, die het tafereel had aangezien en ook geen begrip had voor het hele gebeuren. Na het inchecken heb ik de tas weer teruggekregen en terug in mijn handbagage gedaan. Als je wat vaker reist krijg je er wat handigheid in .
Bij aankomst in Baku werd ik zonder problemen hartelijk welkom geheten door de beambte
Zoals gezegd, Baku is een booming City. Heel veel luxe, grote moderne gebouwen. Maar ook een prachtige “oude Stad”, zoals de bijna helemaal gerestaureerde oude binnenstad wordt genoemd. Hij dateert van voor de middeleeuwen en staat op de Cultureel Erfgoedlijst. Hele mooie gebouwen, musea en veel restaurantjes. O.a. De Maagdentoren, waar een maagd met een gebroken hart vanaf is gesprongen en nog een aantal legendes de ronde doen. Helaas is hij nog steeds in gebruik, want de laatste twee maanden zijn er drie mensen vanaf gesprongen. Er is nu continue beveiliging aanwezig en mogen er maar kleine groepjes tegelijk naar binnen. Ook het paleis van de Shah is groots. We hadden een hotel in die oude stad en ook dat zag er prachtig uit met op de vloer ingebouwd potten, scherven, overblijfselen van opgravingen en een kelder omgebouwd tot bar.
Omdat ik 23 januari het land weer uitga moet ik zorgen, dat ik een verblijfsvergunning heb voor de datum. Dat is aangevraagd en daarom blijf ik legaal in het land, maar kan ik het land niet zonder extra vergunning uit, immers mijn visum is dan verlopen. Met al die feestdagen rond oud en nieuw loopt dat wat vertraging op.
We moeten ook gekeurd worden om te zien of er wel gezonde mensen binnen komen. Moesten we in Rusland en Trinidad bloed laten prikken, hartfilmpjes en longfoto’s laten maken, hier was dat een stuk eenvoudiger. Wel bloed prikken om te zien of we geen HIV hebben, maar het bezoek bij de dokter was eenvoudig. Eén vraag of we ons gezond voelen met ja beantwoorden, dan knikt de dokter even vriendelijk en de volgende dag kun je voor 75 Euro, voor buitenlanders, je rapport ophalen.
Eindelijk gisteren hadden we een interview bij de immigratie, waar Johan moet melden wat hij hier gaat doen. Maar ze zeggen, dat ik voor 23 januari mijn verblijfsvergunning zal hebben. Dat zou erg mooi zijn en scheelt een heleboel papierwerk en frustratie.
Laat ik eerst vertellen over de dingen, die me als westerling opvallen.
De mensen zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam! Azeri is de landstaal. Overal hoor je ook Russisch spreken, maar de bevolking is niet te vergelijken met Rusland, waar je neer kon vallen als je vragen had.
En wat te denken van de metro, waar de jeugd massaal opspringt om je een zitplaats te geven. Voel me wel oud dan :), maar ze staan ook spontaan op voor mensen met kleine kinderen.
Mooie gouden tanden in soms gapende gebitten, maar je blijft een gouden glimlach hebben. Toch schijnt de tandheelkundige zorg erg goed te zijn. Misschien voor mensen met geld.
Dan de grote verschillen tussen arm en rijk. De eerste Hummer heb ik al gespot en verder zijn er dealers van Rolls Roys, Ferrari, Bentley, maar ook Audi en BMW. Ach, tellen die laatste twee nog mee? Er rijden ook nog oude Lada’s rond…..
Aan de andere kant zijn er toch wel veel bedelaars.
De mensen in het centrum van Baku gaan ontzettend goed gekleed en natuurlijk met heeeele hoge hakken. Weer veel bont, terwijl de temperatuur nou niet echt een bontjas vraagt, behalve op dagen als het erg waait en dat gebeurt toch wel regelmatig. De vertaling van Baku is dan ook “Stad van Wind”.
De eerste dag heb ik mijn ogen uitgekeken in de hoofdwinkelstraat. De winkels puilen uit van luxe, chique kleding. Ik zag een stropdas van 1500 euro. Nou, die krijgt Johan vandaag niet, hoor!. Gucci, Versace, Dolce & Gabbane , noem maar op, het is er allemaal. Gelukkig ook “Mode Mia”! ( maar daar hing net een uitverkoopbord).
Rond het centrum en de oude Stad” ziet alles er pico bello uit. Iets verder van het centrum wordt hard gerenoveerd. De hoofdweg erdoorheen ziet er goed uit, maar als je in de zijstraatjes gaat kun je zien, hoe bedroevend het er vroeger en nu nog uitziet.
Ook het landschap buiten de stad is bepaald geen plaatje. Een heel dor landschap met daarin overal jaknikkers en olietorens, lukraak verspreid door het hele landschap. En een rommeltje eerste klas.
Met een huurauto zijn we naar Quba gereden. Twee en een half uur naar het noorden. En dan is het plotseling adembenemend mooi. Prachtige canyons, mooie bergen met sneeuwtoppen. Het was alleen redelijk heiig, zodat de foto’s niet uit de verf komen. Onderweg kom je maar weinig dorpjes tegen, die er ook zeer matig uitzien. Quba zelf daarentegen is ook weer prachtig.
Met de jaarwisseling was er werkelijk geen auto meer te huur en hebben we een privé tour genomen naar de rotstekeningen in Qobustan 50 km ten zuiden van Baku. Rotstekeningen van voor Christus en nog helemaal in tact. Ze zijn ook nog pas in 1960 ontdekt. En we hadden een fantastische gids.
Even verderop zijn er mudvolcanoes. Ook in Yuzhno Sakhalin en Trinidad komt dat natuurverschijnsel voor, maar hier zijn de vulkaantjes toch een stuk hoger.
Afgelopen weekend waren we weer te laat om een auto te huren. We zijn nu met de metro en bus op stap geweest. Ook een prachtige ervaring. Was een stuk goedkoper trouwens. Een ritje met de metro kost 20 cent en een half uur met de bus ook! Wel pp, hoor :)!
Ook weer te midden van de rotzooi ligt een prachtige tempel, waar pelgrims vanuit India kwamen om te bidden. Vroeger kwam hier het gas spontaan uit de grond en brandde het eeuwenlang. De Russen, die het land hier binnenvielen hebben het gas helemaal opgebrand en bij de restauratie hebben ze een nieuwe eeuwige vlam gecreëerd, maar nu kunstmatig.
Overal vind je “ Karavan Serai”. Prachtige gerestaureerde bouwwerken langs de zijderoute, waar de handelaren langskwamen en hun handelswaar verkochten. De meeste zijn omgetoverd tot restaurants. Je hebt een binnenplaats en om die binnenplaats zijn allemaal kleine kamertjes, waar vroeger handelaren woonden. Je kunt dineren in zo’n kamertje. Vroeger was er een haard, waar hout gestookt werd. Nu zijn de houthaarden omgebouwd tot open gashaarden. Zodra je binnenkomt steken ze die aan, anders is het steenkoud , want zonlicht komt er niet.
Ik heb nog heel veel meer te vertellen, maar dat komt een volgende keer.
Het verblijf hier staat nog steeds onder spanning.
De opdrachtgever moet zijn eerste betaling nog doen. Dat zou voor het einde van het jaar gebeuren. Maar helaas ook de eerste week van januari stond er niets op de rekening. Dat houdt in, dat we nog in het hotel verblijven en we geen appartement voor een langere periode kunnen huren. Hetzelfde geldt voor het huren van kantoorruimte, het aangaan van contracten met vertaler, secretaresse etc.
Gedurende de weekdagen is Johan toch stevig aan het werk met voorbereidingen, kandidaten interviewen etc., zodat hij, zodra de betaling binnen is, aan de slag kan.
We zijn inmiddels van dat prachtige oude hotel verhuisd naar een suite van een hotel in het centrum. Het heeft iets minder faciliteiten, maar een heleboel meer leef- en kastruimte, zodat we onze koffers lekker hebben uitgepakt. Geen gedoe meer iedere keer die koffer open/dicht en in welke koffer zat het ook alweer .
We eten elke dag in een ander restaurantje, want koken is er helaas nog niet bij. Het nadeel is, dat we weinig groenten eten, dus nemen we steevast een verse salade naast de maaltijd. We proberen het simpel te houden, want de broeken beginnen zo langzamerhand te knellen. Van de andere kant ontdekken we wel weer hele leuke lokale eetgelegenheden en die zijn er meer dan genoeg. Je moet tenslotte de goede kant ervan blijven zien en daar hebben we geen problemen mee.
Er is nog van alles te ontdekken hier.
Hartelijke groet,
Mia
Maar eerst ga ik jullie vanuit een zonnig Baku, Azerbaijan
Fijne Kerstdagen en een heel gezond en uitdagend 2015 wensen.
De hele wereld staat te schudden, maar hier staat een hele hoge kerstboom (hoger dan in Sydney en hoger dan in elk land, waar meer dan 90 % moslim is.
Op mijn vraag of ze ook Kerst vieren kreeg ik als antwoord:
wij vieren alles “we are a civilized country” ! en zo is het.
En na een paar dagen kwamen we er achter dat er wel 4 van die hele grote kerstbomen staan door de stad.
Baku is een booming city!
Inmiddels zijn de kerstdagen allang weer voorbij, de temperatuur ook gedaald en zijn we al redelijk ingeburgerd in Baku
Zoals blijkbaar vaak bij vertrek heb ik iets bij de incheckbalie op Schiphol.
Het begon met een extra koffer, die ik netjes geboekt en betaald had via internet. Die stond slechts tot Wenen geboekt. Na veel heen en weer getelefoneer van de dame achter de balie bleek alles in orde. Alsof ze haar gelijk toch ergens moest halen werd mijn visum goed bekeken en dat loopt af op 7 januari, terwijl mijn terugticket op 23 januari staat. Iets wat heel normaal is. Tja, dan kon ik niet mee. Dat risico ging ze niet lopen. Ook dit kwam goed na heel veel heen en weer geklets met collega’s en haar meerderen. Ik had wel de volle twee uur nodig om in te checken. Wat een gedoe. Dan nog maar te zwijgen over mijn handbagage, die werd gewogen en wel veel te zwaar was en daar had ze gelijk in . Ik moest alles over gaan hevelen, maar ja, de koffers waren ook aan het gewicht. Ik heb een gedeelte in een dunne boodschappentas gedaan, (die ik altijd in mijn handtas bij me heb) en even ter bewaring aan een andere passagier gegeven, die het tafereel had aangezien en ook geen begrip had voor het hele gebeuren. Na het inchecken heb ik de tas weer teruggekregen en terug in mijn handbagage gedaan. Als je wat vaker reist krijg je er wat handigheid in .
Bij aankomst in Baku werd ik zonder problemen hartelijk welkom geheten door de beambte
Zoals gezegd, Baku is een booming City. Heel veel luxe, grote moderne gebouwen. Maar ook een prachtige “oude Stad”, zoals de bijna helemaal gerestaureerde oude binnenstad wordt genoemd. Hij dateert van voor de middeleeuwen en staat op de Cultureel Erfgoedlijst. Hele mooie gebouwen, musea en veel restaurantjes. O.a. De Maagdentoren, waar een maagd met een gebroken hart vanaf is gesprongen en nog een aantal legendes de ronde doen. Helaas is hij nog steeds in gebruik, want de laatste twee maanden zijn er drie mensen vanaf gesprongen. Er is nu continue beveiliging aanwezig en mogen er maar kleine groepjes tegelijk naar binnen. Ook het paleis van de Shah is groots. We hadden een hotel in die oude stad en ook dat zag er prachtig uit met op de vloer ingebouwd potten, scherven, overblijfselen van opgravingen en een kelder omgebouwd tot bar.
Omdat ik 23 januari het land weer uitga moet ik zorgen, dat ik een verblijfsvergunning heb voor de datum. Dat is aangevraagd en daarom blijf ik legaal in het land, maar kan ik het land niet zonder extra vergunning uit, immers mijn visum is dan verlopen. Met al die feestdagen rond oud en nieuw loopt dat wat vertraging op.
We moeten ook gekeurd worden om te zien of er wel gezonde mensen binnen komen. Moesten we in Rusland en Trinidad bloed laten prikken, hartfilmpjes en longfoto’s laten maken, hier was dat een stuk eenvoudiger. Wel bloed prikken om te zien of we geen HIV hebben, maar het bezoek bij de dokter was eenvoudig. Eén vraag of we ons gezond voelen met ja beantwoorden, dan knikt de dokter even vriendelijk en de volgende dag kun je voor 75 Euro, voor buitenlanders, je rapport ophalen.
Eindelijk gisteren hadden we een interview bij de immigratie, waar Johan moet melden wat hij hier gaat doen. Maar ze zeggen, dat ik voor 23 januari mijn verblijfsvergunning zal hebben. Dat zou erg mooi zijn en scheelt een heleboel papierwerk en frustratie.
Laat ik eerst vertellen over de dingen, die me als westerling opvallen.
De mensen zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam! Azeri is de landstaal. Overal hoor je ook Russisch spreken, maar de bevolking is niet te vergelijken met Rusland, waar je neer kon vallen als je vragen had.
En wat te denken van de metro, waar de jeugd massaal opspringt om je een zitplaats te geven. Voel me wel oud dan :), maar ze staan ook spontaan op voor mensen met kleine kinderen.
Mooie gouden tanden in soms gapende gebitten, maar je blijft een gouden glimlach hebben. Toch schijnt de tandheelkundige zorg erg goed te zijn. Misschien voor mensen met geld.
Dan de grote verschillen tussen arm en rijk. De eerste Hummer heb ik al gespot en verder zijn er dealers van Rolls Roys, Ferrari, Bentley, maar ook Audi en BMW. Ach, tellen die laatste twee nog mee? Er rijden ook nog oude Lada’s rond…..
Aan de andere kant zijn er toch wel veel bedelaars.
De mensen in het centrum van Baku gaan ontzettend goed gekleed en natuurlijk met heeeele hoge hakken. Weer veel bont, terwijl de temperatuur nou niet echt een bontjas vraagt, behalve op dagen als het erg waait en dat gebeurt toch wel regelmatig. De vertaling van Baku is dan ook “Stad van Wind”.
De eerste dag heb ik mijn ogen uitgekeken in de hoofdwinkelstraat. De winkels puilen uit van luxe, chique kleding. Ik zag een stropdas van 1500 euro. Nou, die krijgt Johan vandaag niet, hoor!. Gucci, Versace, Dolce & Gabbane , noem maar op, het is er allemaal. Gelukkig ook “Mode Mia”! ( maar daar hing net een uitverkoopbord).
Rond het centrum en de oude Stad” ziet alles er pico bello uit. Iets verder van het centrum wordt hard gerenoveerd. De hoofdweg erdoorheen ziet er goed uit, maar als je in de zijstraatjes gaat kun je zien, hoe bedroevend het er vroeger en nu nog uitziet.
Ook het landschap buiten de stad is bepaald geen plaatje. Een heel dor landschap met daarin overal jaknikkers en olietorens, lukraak verspreid door het hele landschap. En een rommeltje eerste klas.
Met een huurauto zijn we naar Quba gereden. Twee en een half uur naar het noorden. En dan is het plotseling adembenemend mooi. Prachtige canyons, mooie bergen met sneeuwtoppen. Het was alleen redelijk heiig, zodat de foto’s niet uit de verf komen. Onderweg kom je maar weinig dorpjes tegen, die er ook zeer matig uitzien. Quba zelf daarentegen is ook weer prachtig.
Met de jaarwisseling was er werkelijk geen auto meer te huur en hebben we een privé tour genomen naar de rotstekeningen in Qobustan 50 km ten zuiden van Baku. Rotstekeningen van voor Christus en nog helemaal in tact. Ze zijn ook nog pas in 1960 ontdekt. En we hadden een fantastische gids.
Even verderop zijn er mudvolcanoes. Ook in Yuzhno Sakhalin en Trinidad komt dat natuurverschijnsel voor, maar hier zijn de vulkaantjes toch een stuk hoger.
Afgelopen weekend waren we weer te laat om een auto te huren. We zijn nu met de metro en bus op stap geweest. Ook een prachtige ervaring. Was een stuk goedkoper trouwens. Een ritje met de metro kost 20 cent en een half uur met de bus ook! Wel pp, hoor :)!
Ook weer te midden van de rotzooi ligt een prachtige tempel, waar pelgrims vanuit India kwamen om te bidden. Vroeger kwam hier het gas spontaan uit de grond en brandde het eeuwenlang. De Russen, die het land hier binnenvielen hebben het gas helemaal opgebrand en bij de restauratie hebben ze een nieuwe eeuwige vlam gecreëerd, maar nu kunstmatig.
Overal vind je “ Karavan Serai”. Prachtige gerestaureerde bouwwerken langs de zijderoute, waar de handelaren langskwamen en hun handelswaar verkochten. De meeste zijn omgetoverd tot restaurants. Je hebt een binnenplaats en om die binnenplaats zijn allemaal kleine kamertjes, waar vroeger handelaren woonden. Je kunt dineren in zo’n kamertje. Vroeger was er een haard, waar hout gestookt werd. Nu zijn de houthaarden omgebouwd tot open gashaarden. Zodra je binnenkomt steken ze die aan, anders is het steenkoud , want zonlicht komt er niet.
Ik heb nog heel veel meer te vertellen, maar dat komt een volgende keer.
Het verblijf hier staat nog steeds onder spanning.
De opdrachtgever moet zijn eerste betaling nog doen. Dat zou voor het einde van het jaar gebeuren. Maar helaas ook de eerste week van januari stond er niets op de rekening. Dat houdt in, dat we nog in het hotel verblijven en we geen appartement voor een langere periode kunnen huren. Hetzelfde geldt voor het huren van kantoorruimte, het aangaan van contracten met vertaler, secretaresse etc.
Gedurende de weekdagen is Johan toch stevig aan het werk met voorbereidingen, kandidaten interviewen etc., zodat hij, zodra de betaling binnen is, aan de slag kan.
We zijn inmiddels van dat prachtige oude hotel verhuisd naar een suite van een hotel in het centrum. Het heeft iets minder faciliteiten, maar een heleboel meer leef- en kastruimte, zodat we onze koffers lekker hebben uitgepakt. Geen gedoe meer iedere keer die koffer open/dicht en in welke koffer zat het ook alweer .
We eten elke dag in een ander restaurantje, want koken is er helaas nog niet bij. Het nadeel is, dat we weinig groenten eten, dus nemen we steevast een verse salade naast de maaltijd. We proberen het simpel te houden, want de broeken beginnen zo langzamerhand te knellen. Van de andere kant ontdekken we wel weer hele leuke lokale eetgelegenheden en die zijn er meer dan genoeg. Je moet tenslotte de goede kant ervan blijven zien en daar hebben we geen problemen mee.
Er is nog van alles te ontdekken hier.
Hartelijke groet,
Mia
-
16 Januari 2015 - 21:12
Rianne:
Wij hebben jullie gemist met oud -en nieuw, maar volgend jaar misschien ???
vuurwerk leek leuk in BAKU, komen wij dat toch bekijken.
met welke vliegtuigmaatschappij vloog je?? of is de service op schiphol altijd zo moeilijk ???
wachten op je volgende verslag
groeten van Bram en mij -
16 Januari 2015 - 21:36
Jorien En Harry Falke:
Jullie ook de beste wensen voor een gelukkig en vooral gezond 2015
Wat leuk dat jullie de gelegenheid hebben door het werk en de kennis van Johan om zoveel van de wereld te zien! Want wie bedenkt nou om op vakantie te gaan naar Azerbaijan off all places! -
16 Januari 2015 - 21:50
Marianne Hartman:
Hoi mia, nou ons kerstboompje was iets kleiner? ????.En ik zal Lau eens sturen om een tas en koffer in te pakken.HIJ IS DAAR EEN STER IN. veel plezier in Baku en tot 31 januari.
-
16 Januari 2015 - 21:59
Mieke Coppens:
Hoi Mia,
Leuk verslag, net of ik er zelf rondloop. Succes met je verblijfsvergunning.
Groetjes ook van Jack, Mieke -
16 Januari 2015 - 21:59
Gerie:
Hoi Mia .
Wat weer een fantastische verhalen! Heerlijk om te lezen.
Wij zitten weer in Oostenrijk en genieten volop!
Hartelijke groetjes. Gerie -
16 Januari 2015 - 22:02
Mariet:
Hallo Mia en Johan,
weer genoeg te beleven. Jullie zullen je niet vervelen zoals gewoonlijk!!
Tot gauw. Ligr
-
16 Januari 2015 - 23:14
Ludo En Andrea:
Mia en Johan ,
Eerst en vooral een leuk , gezond en gezellig 2015 gewenst !
Heb je verhaal gelezen , er is toch altijd wel iets dat een beetje schort zo te lezen he .
We wensen jullie nog een fijn verblijf in Baku .
Groetjes
Ludo en Andrea -
17 Januari 2015 - 10:50
Thea:
Hallo lieve mensen, wat weer een geweldige ervaring en leuk zo te lezen! Zitten er meer Nederlanders? Wat doe je zoal de hele dag, de stad verkennen? Ik hoop dat het allemaal goed komt met de betaling en jouw vergunning! Je gaat even terug voor je moeder?
Het allerbeste toegewenst hoor en de groetjes aan Johan, ook van Peter. Houdoe, xx
-
17 Januari 2015 - 10:54
Thea:
Ik wil nog even zeggen, wat een prachtige foto's! Zo krijgen we toch een beetje een idee hoe het er daar uitziet! X -
17 Januari 2015 - 10:55
Louise:
Wat een heerlijk verslag. Van alle kanten belicht en wat fijn dat de mensen zo aardig zijn. Dat komt wel goed. Jammer altijd dat ze zo lastig doen op schiphol met je bagage enzo. Alsof je er op vakantie gaat zeg, je gaat er wonen! Daar mag dan toch wel een beetje begrip voor zijn. -
17 Januari 2015 - 11:15
Loes En Ben:
Hallo Mia en Johan,
Bedankt voor je boeiende en vrolijke verslag. Ik had er al een beetje naar uitgekeken en af en toe de website bezocht. Ik ben benieuwd wat jullie er nu weer allemaal gaan meemaken. Het begin is in ieder geval al zeer de moeite waard. Wij hebben daar in de buurt ook al wat rondgereisd (Oezbekistan, Iran) en waren daar zeer van onder de indruk.
Ik hoop dat de problemen snel zijn opgelost, zodat jullie er nog echt even kunnen wonen.
Dikke kus, Loes -
17 Januari 2015 - 11:37
Margot:
Mia en Johan, voor jullie beide een goed en verrassingsvol 2015.
Hopelijk, zijn de financiën gauw in orde zodat jullie verblijf in Baku een mooie tijd mag duren. Leuk weer zo'n verslag van je te lezen.
Als ik me niet vergis, alvast gefeliciteerd met de 100ste geboortedag van je moeder. Een bijzondere leeftijd. Fijne tijd ook weer even in Bergen op Zoom.
Lieve groet van Margot en Frans. -
17 Januari 2015 - 11:52
Dominique:
Hi Mia en Johan,
Ook Dick en ik wensen jullie een gezond en succesvol 2015 toe in Baku.
Spannend weer zo'n onderneming en een nieuw land ontdekken. Je moet er wel flexibel voor zijn. Maar jullie hebben al heel wat indrukken opgedaan en moois gezien in zo'n korte tijd. Hoop dat jullie gauw zekerheid hebben en niet meer uit de koffer hoeven te leven. Tot het volgende verslag en een warme groet, Dick en Do -
17 Januari 2015 - 12:02
John:
Hallo Mia en Johan,
Allereerst alles wat wenselijk is voor het jaar 2015.
Ik heb genoten van je reisverslag en hoop dat er nog vele mogen volgen.
Zal na je terugkomst contact met je opnemen t.a.v. het onderhoud van jullie woning.
Tot ziens,
Huismeester John -
17 Januari 2015 - 12:51
Sjaak En Lilian Buuron:
Hallo Mia en Johan
Wat een genot om je verhaal te lezen, we gaan je volgen.
Nog de beste wensen voor 2015 en dat Dit project goed verloopt.
Groetjes
Sjaak en Lilian Buuron
-
18 Januari 2015 - 14:34
Dimphy Van Broekhoven:
Hallo Mia
Weer een prachtig verslag van je en mooie foto's. Geweldig om te lezen.
Groetjes
Dimphy -
18 Januari 2015 - 15:46
Lies En Siep:
Hoi Mia en Johan,
Nog de beste wensen voor 2015. Mooi verslag Mia,zo blijven we toch een beetje op de hoogte. Jammer dat het net niet gelukt is jullie te zien.Jullie zijn te snel voor ons. Veel mooie tijden in Baku.
groetjes, Lies en Siep. -
18 Januari 2015 - 19:58
Nel Vd Merwe:
Hoi Mia en Johan,
Jullie ook de beste wensen voor 2015,
Wat een prachtig verhaal weer en schitterende foto's.
Tot gauw.
Groetjes, Nel en Cees -
19 Januari 2015 - 16:34
Gerda Dapper:
Hallo mia en Johan,
Wat een gedoe daar op het vliegveld, je hebt gelukkig zoveel reiservaringen dat je niet voor een gat te vangen bent. Maar een diepe zucht dat alles weer goed komt en mee is.
Leuke en interessante plaatsen die je beschrijft. En de mensen weer heel anders dan de Russen.
Geniet ervan nu maar duimen dat het geld op tijd op de rekening staat en het werk kan beginnen.
Zou jammer zijn onverrichte zaken terug te keren.
De reunie snv en adressen beginnen te dagen maar misschien wordt het toch wel augustus zou leuk zijn als jullie erbij zouden kunnen zijn!
groeten gerda -
19 Januari 2015 - 19:32
Wilma Van Seters:
Hi Mia en Johan,
Uiteindelijk dus toch in Azerbaijan gearriveerd. Wat een gedoe op Schiphol toch altijd met die bagage. Ik noem dat Holland op zijn smalst. Dus je gaat eind januari even terug voor je 100-jarige moeder. Geweldig om dat mee te mogen maken voor haar en voor jou. Veel plezier die dag.
Jammer dat Johan nog zoveel organiseren moet om aan de slag te kunnen, maar we zullen van hieruit duimen dat dat geld niet meer te lang op zich laat wachten. Bovendien is een eigen onderkomen in plaats van een langdurig verblijf in een hotel ook fijner natuurlijk. Je hebt een leuk verslag gemaakt en we hopen nog veel meer van jullie te horen. Succes daar en geniet van al het moois.
Groetjes van Wilma en Ton -
19 Januari 2015 - 19:46
Anita:
Hoi Mia,
Nog de beste wensen voor 2015.
Interessant om je verhaal te lezen en schitterende foto's om te zien.
Groetjes anita
-
20 Januari 2015 - 16:16
Ingrid:
Hallo Mia en Johan, wat leuk om weer over jullie ervaringen en belevenissen te lezen. Ik had gedacht dat het daar ook "Russisch" zou aanvoelen, maar dat is dus helemaal niet zo. Hopelijk komt er gauw wat meer duidelijk over het contract want jullie hebben nog genoeg te ontdekken daar. Mia een fijne verjaardag bij je moeder straks. Groetjes Ingrid -
20 Januari 2015 - 20:09
Emmy:
Hi wereldreizigers,
Veel veel plezier tijdens jullie verblijf in Baku. Dank voor het verslag met de foto's . Geeft ons een mooi beeld van dat stukje van de wereld. Sterkte met het visum, altijd een heel gedoe.
-
20 Januari 2015 - 20:12
Emmy En Joep:
Vergeet onze namen te noemen onder bovenstaande reactie, Joep en Emmy dus
Daag -
22 Januari 2015 - 14:01
Els Hoyer:
hoi Mia en Johan,
leuk verslag! Wat en luxe in de stad. Had dat niet voorgesteld. Jullie zullen wel uitkijken naar een eigen appartement. Nog even geduld.....ik heb dat ook. Zit al 2,5 week met een gebroken schouder
Groetjes voor jullie, Els /Rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
